بررسی ارتباط نسبت مجموع کولین و کراتین به سیترات در magnetic resonance spectroscopy با میزان تهاجم تومور در سرطان پروستات

زمینه و هدف: سرطان پروستات شایع ترین سرطان در میان مردان و پس از سرطان ریه شایع ترین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در جنس مذکر است. بررسی هیستوپاتولوژیک برای تشخیص بیماری سرطان پروستات استاندارد طلایی است، لیکن به جهت تهاجمی بودن بیوپسی، تمایل به انجام روش های کم تر تهاجمی بیش تر است. بدین علت روش های تصویربرداری کم تر تهاجمی در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی از انجام این مطالعه تعیین ارتباط نسبت مجموع کولین و کراتین به سیترات در ماگنتیک رزونانس اسپکتروسکوپی با میزان تهاجم تومور (نمره گلیسون) در بیماران مبتلا به سرطان پروستات بر اساس مدارک پاتولوژی آنان می باشد.روش بررسی: 200 بیمار که دارای نتایج پاتولوژی سرطان پروستات بودند وارد یک مطالعه مقطعی شدند. بیماران به صورت غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. تمام بیماران تحت magnetic resonance spectroscopy (mrs) قرار گرفتند و نتایج به دست آمده در خصوص نسبت مجموع کولین و کراتین به سیترات با نتایج پاتولوژی بیماران مقایسه شد.یافته ها: در بیماران دارای نمره گلیسون کم تر از سه، میانگین مجموع کولین و کراتین به سیترات 9/146±8/245، در بیماران با نمره سه الی چهار، 6/173±1/427 و در بیماران با نمره بیش از چهار، 3/218±3/587 بود (001/0p<). در بیماران با prostate specific antigen (psa) کم تر از چهار میانگین مجموع کولین و کراتین به سیترات 3/58±7/180، در گروه psa چهار الی 10، 5/93±247 و در گروه psa بیش از 10، 6/107±1/385 بود (001/0p<).نتیجه گیری: نسبت مجموع کولین و کراتین به سیترات در بیماران با تهاجم کانسر پروستات دارای رابطه معنی داری می باشد و از آن می توان در مرحله بندی کانسر پروستات در بیماران استفاده نمود.